องค์ประกอบของสันติภาพและความมั่นคงของโลก
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเมื่อได้ยินคำว่าอุซเบกิสถานเรามักจะนึกถึงชื่อของประธานาธิบดี Shavkat Mirziyoyev ซึ่งไม่เพียงแต่เป็นที่กล่าวถึงในประเทศของเขาเท่านั้น ในเอเชียกลางก็เช่นกัน
แน่นอนว่าตั้งแต่ปี 2560 เป็นต้นมา ในภูมิภาคนี้มีความตึงเครียดลดลง เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญไม่เพียงแต่ระดับรัฐเท่านั้น แต่ยังรวมถึงระดับประชาชนที่สนับสนุนของความเป็นเพื่อนบ้านที่ดีและต้องการแก้ไขปัญหาทางเศรษฐกิจและสังคมโดยเร็วที่สุดร่วมกัน
ผู้คนเริ่มเข้าใจว่าการบรรลุผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่ชัดเจนไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นความจริงที่ต้องทำงานหนักและอดทน ในระดับของรัฐ เป้าหมายหลักคือการรักษาความปลอดภัยในภูมิภาคเอเชียกลางทั้งหมด
กล่าวอีกนัยหนึ่งอาจไม่ใช่ทุกคนที่รู้สึกปลอดภัย ในขณะนี้ความขัดแย้งในระดับท้องถิ่นกำลังเกิดขึ้นในบางประเทศในแถบเอเชียกลาง แต่บรรดาผู้นำในภูมิภาคนี้ได้เริ่มที่จะต่อสู้เพื่อสิ่งนี้ หากผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งกล่าวว่า “สิทธิในการมีชีวิตที่ร่ำรวยไม่มีอยู่จริง” เขาก็อาจจะเป็นฝ่ายถูก แม้แต่ในประเทศที่รัฐธรรมนูญกำหนดสิทธิในการมีคุณภาพชีวิตที่ดีและเป็นอิสระ บุคคลก็อาจถูกตัดสิทธิประโยชน์บางอย่างได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าควรถอนสิทธินี้ออกจากรัฐธรรมนูญ
ในทางตรงกันข้ามเจ้าหน้าที่รัฐต้องสร้างเงื่อนไขให้คนทำงานเพื่อประโยชน์ของตัวเองและครอบครัว และเมื่อบรรลุสิ่งนี้แล้วเราจะบอกและอธิบายกับพลเมืองคนรุ่นใหม่และสื่อว่ารัฐบาลจะมีประสิทธิภาพก็ต่อเมื่อได้สร้างเงื่อนไขในการทำงาน และไม่บังคับประชาชน เพื่อลดทอนคุณค่าของผู้อื่น
ผมต้องการถ่ายทอดความคิดอย่างหนึ่ คือความคิดริเริ่มทั้งหมดที่ประกาศในข้อความของประธานาธิบดี ต่อประชาคมโลก พวกเขาไม่เพียงแต่มุ่งเป้าไปที่การประกันความปลอดภัยสุขภาพ การแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อม การบรรลุการพัฒนาที่ยั่งยืนและการรักษาคุณค่าทางวัฒนธรรม แต่ยังนำเสนอในลักษณะที่ไม่ก่อให้เกิดปฏิกิริยาเชิงล
ผมจะเรียกสิ่งนี้ว่าเป็นกลยุทธ์ทางการทูตที่มุ่งเป้าไปยังผลลัพธ์ สิ่งนี้ยังทำให้ผู้นำของอุซเบกิสถานแตกต่างจากผู้นำคนอื่นๆ ซึ่งความคิดริเริ่มเหล่านี้มักจะถูกลืมหรือถูกทำลายด้วยเหตุผลการเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเราพูดถึงสุนทรพจน์ครั้งก่อนของประธานาธิบดี ในปี 2017 ความคิดริเริ่มของประธานาธิบดีไม่เพียงแต่ได้รับการสนับสนุนจากนานาชาติในวงกว้างเท่านั้น แต่ยังได้รับการนำไปปฏิบัติจริงอีกด้วย
ดังนั้นการประชุมปรึกษาหารือของผู้นำในเอเชียกลางจึงมีขึ้นในเดือนมีนาคม 2018 โดยมีกรุงทาชเคนต์(Tashkent)เป็นเจ้าภาพจัดการประชุมระดับสูงระหว่างประเทศเกี่ยวกับอัฟกานิสถานและรับรองปฏิญญาว่าด้วยสันติภาพในอัฟกานิสถานซึ่งดำเนินมาจนถึงทุกวันนี้
และล่าสุดในการประชุมที่เมือง Samarkand เกี่ยวกับความเป็นหนึ่งเดียวของโลกการพัฒนาที่ยั่งยืนและสิทธิมนุษยชน” ซึ่งกลายเป็นอีกหนึ่งจุดเริ่มต้นสำหรับการจัดทำร่างอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยสิทธิของเยาวชน ในที่สุดประเทศสมาชิกสหประชาชาติก็สนับสนุนมติพิเศษของสมัชชา “การตื่นรู้และการยอมรับความต่างทางศาสนา”
เหตุใดโครงการริเริ่มของประธานาธิบดีอุซเบกิสถานจึงได้รับการสนับสนุนจากประเทศอื่น ๆ
อาจเป็นไปได้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้จากความพยายามของการทูตอุซเบกอย่างแท้จริง ในความคิดของผมสิ่งเหล่านี้สามารถบรรลุได้โดยการกำหนดให้เป็นวาระระหว่างประเทศอย่างถูกต้อง กล่าวอีกนัยหนึ่งนี่ไม่ใช่การกระจัดกระจายของความคิดและข้อเสนอที่วุ่นวายเพื่อดึงดูดความสนใจจากนานาประเทศ แต่เป็นโรดแมปที่ไตร่ตรองอย่างลึกซึ้งและตรวจสอบแล้ว และงานนี้ไม่เพียงแต่จะบรรลุผลลัพธ์ที่ระบุไว้เท่านั้น ยังต้องหาผู้สนับสนุนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
ในทรรศนะของผม แนวคิดริเริ่มใหม่ของประธานาธิบดี จะได้รับการจับตามองจากประชาคมทั่วโลก ผู้เชี่ยวชาญและสถาบันต่างๆ รวมถึงจากประเทศไทย
จะมีการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้อย่างมากในอนาคต อย่างไรก็ตาม ผมมั่นใจว่าข้อเสนอต่างๆ เช่นการจัดประชุมสุดยอดเกี่ยวกับการขจัดปัญหาความยากจนและระบบอาหารการเสริมสร้างบทบาทของรัฐสภาในการบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนและสิทธิมนุษยชน การส่งเสริมอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยสิทธิของเยาวชน พันธกรณีของรัฐในระหว่างการเกิดโรคระบาดจะได้รับการสนับสนุนจากประชาคมโลกทั้งหมด
วุฒิสมาชิก
วุฒิสภาแห่งประเทศไทย
ยุทธกร วงเวียน
